GNP – grupa natężenia pracy

^a – w przypadku jezdni dźwignic 3 i 4 GNP, celowośc zastosowania stali R_e min ˃ 355 MPa powinna być sprawdzona z uwzględnieniem zmęczenia

^b – grubość kształtownika w mm

1. Obciążenia – wytyczne szczegółowe:

a)       obciążenia pionowe suwnicami 5 i 6 GNP przyjmuje się jako obciążenia zmienne

b)      obciążenia poziome, pionowe (innym przypadku niż powyżej), pomostów, chodników schodów przyjmuje się jako obciążenia zmienne krótkotrwałe

c)       uderzenie dźwignicy w odbój przyjmuje się jako obciążenie wyjątkowe

d)      jeżeli w nawie występuje więcej niż jedna dźwignica to do obliczeń przyjmuje się dwa urządzenia oddziałowujące jednocześnie

e)      dla suwnic wspornikowych przyjmuje się naciski kół na tory (wg charakterystyki suwnicy) oraz siły hamowania suwnicy równe 0,1 nacisku kół (bez współczynnika dynamicznego), natomiast nie uwzględnia się sił hamowania wózka

2. Kojarzenie obciążeń

a)       pionowe obciążenia suwnicami (ze współczynnikiem dynamicznym)

b)      pozioma siła hamowania wózka (bez współczynnika dynamicznego)

c)       ciężar własny belki i chodnika

d)      obciążenie użytkowe chodnika (nie dotyczy pomostów remontowych)

e)      oddziaływanie konstrukcji hali (np.: dachu, ścian)

3. Ugięcia nie powinny przekraczać (l – rozpiętość belki, h – poziom jezdni suwnicowej)

• pionowe

a)       l/400 – przy obciążeniu belki suwnicami o napędzie ręcznym oraz wciągnikami i wciągarkami jednoszynowymi

b)      l/500 – przy obciążeniu suwnicami o udźwigu do 50t

c)       l/600 – przy obciążeniu suwnicami o udźwigu ponad 50t

• poziome

d)      l/1000 i ≤ 10mm

• przemieszczenie poziome podpór (słupów) wolnostojących estakad, a także jezdni dźwignic 5 i 6 GNP eksploatowanych w budynkach zamkniętych (z wyjątkiem suwnic hakowych, magazynowych i warsztatowych) nie powinno przekraczać:

e)      h/2000 – w kierunku wzdłużnym

f)        h/1000 – w kierunku poprzecznym, gdy jest rozpatrywany płaski układ statyczny

g)       h/1500 – w kierunku poprzecznym, gdy uwzględnia się współpracę sąsiednich układów (w kierunku jazdy suwnicy)

Ponadto niezależnie od GNP, względna przemieszczenia poziome podpór belek podsuwnicowych (zmienna prześwitu) nie powinno przekraczać 20mm gdy prędkość jazdy mostu suwnicy ν_jm ≤ 80 m/min oraz 12mm przy ν_jm ˃ 80 m/min.

4. Obliczenia statyczne belek. Norma przewiduje następujące typy układów konstrukcyjnych

a)       belki pełnościenne bez stężeń

b)      belki pełnościenne ze stężeniem blachownicowym poziomym

c)       belki pełnościenne ze stężeniem kratownicowym poziomym

d)      belki kratownicowe płaskie (można stosować do suwnic umiarkowanie obciążonych i eksploatowanych, gdy GNP belki nie jest wyższa niż 4B

e)      belki kratownicowe przestrzenne

f)        belki skrzynkowe

5. Jezdnie suwnic podwieszonych projektuje się zwykle jako belki o przekroju:

a)       dwuteowym walcowanym

b)      złożonym

c)       nie zaleca się stosować belek ażurowych

6. Kozły odbojowe projektuje się jako sprężyste lub twarde z nakładką sprężystą lub gumową. Siłę uderzenia w odbój określa się wg. charakterystyki zderzaka dźwignicy na podstawie wartości energii kinetycznej E_k

gdzie:

m₁ – masa skrajnej dźwignicy przypadająca na dany odbój, wyznaczona z uwzględnieniem niesymetrycznego lub zmiennego położenia środka ciężkości masy względem odbojów; w przypadku sztywnego podwieszenia ładunków do masy dźwignicy  wlicza się masę elementów podwieszonych oraz masę ładunku.

V_u – prędkość uderzenia, którą przyjmuje się w granicach 0,5 ÷ 1,0 znamionowej prędkości jazdy dźwignicy, w zależności od zastosowanego systemu hamowania.

7. W/w norma obejmuje również następujące zagadnienia

a)       uwzględnienie przekroju szyny poprzez określenie przekroju zastępczego pasa belki

b)      uwzględnienie naprężeń zastępczych w środniku belki, który nie jest bezpośredni obciążony kołami dźwignicy

c)       połączenia środnika belki (o złożonym przekroju) z pasami za pomocą spoin pachwinowych i czołowych

d)      stateczności miejscowej elementów pełnościennych

8. Zalecenia konstrukcyjne

a)       konstrukcję zaleca projektować się z możliwie dużych zespołów

b)      optymalne rozwiązanie belek uzyskuje się przez zastosowanie nieużebrowanych belek pełnościennych walcowych lub spawanych o przekrojach dwuteowych lub złożonych

c)       nie zaleca się stosowanie belek kratownicowych i ażurowych

d)      stosunek szerokości stężenia do długości nie powinien być mniejszy niż l/20

e)      stężenia pionowe wzdłużne stosuje się w belkach podsuwnicowych  o rozpiętości powyżej 12m, zwykle dla dźwignic GNP 5 i 6

f)        pionowe stężenia poprzeczne stosuje się w odstępach nie większych niż 6m

g)       oś szyny powinna leżeć w płaszczyźnie przekroju belki; w przypadku belek dwuteowych i teowych  w płaszczyźnie symetrii środnika

h)      można stosować szyny bezstykowe lub łączone z odcinków z luzem 0 ÷ 2 mm. Styki szyn nie powinny być rozmieszczone w sąsiedztwie (minimum 600mm) podpór i styków belki. Styki szyn występujące w miejscach łączeń elementów montażowych konstrukcji powinny być wykonywane skośnie (45⁰ ÷ 60⁰ względem osi szyny) z zastosowaniem ograniczników zabezpieczających końce szyn przed przemieszczeniem poprzecznym. W przypadku przerw dylatacyjnych rozwiązanie konstrukcyjne styków szyn powinno zapewniać łagodne przetaczanie się kół suwnicy przez przerwę

i)        pasy belki podsuwnicowej ze środnikiem mogą być łączone spoinami czołowymi lub pachwinowymi o grubości nie mniejszej niż 4mm.

j)        żebra zaleca się łączyć ze środnikiem i pasami za pomocą spoin pachwinowych ciągłych o grubości minimum 3mm

k)       szyny mogą być łączone z belką podsuwnicową za pomocą spawania, nitowania, śrubowego połączenia ciernego, lub odpowiednich łapek mocowanych śrubami przy czym:

• spawanie można stosować do prostokątnych szyn umiarkowanie obciążonych
• w przypadku GNP 6 jest zalecane mocowanie szyn za pomocą śrub
• łączniki (łapki, śruby, nity, odcinki spoin) powinny być rozmieszczone po obu stronach szyny w odstępach nie większych niż 700mm, przy czym zaleca się stosować śruby i nity o średnicy 16 ÷ 24mm, a odcinki spoin co najmniej o długości 100mm i grubości 4mm
• gdy przekrój szyny jest uwzględniony w obliczeniach przekroju belki, to połączenie szyny z belką powinno być nitowane, śrubowe cierne lub spawane spoinami ciągłymi.

l)        Belki podsuwnicowe powinny być zabezpieczone przed działaniem ognia lub długotrwałym oddziaływaniem ciepła powodującym wzrost temperatury powyżej 150^OC