Rodzaje konstrukcji hal – stosowane materiały konstrukcji
Hale systemowe jako lekkie układy szkieletowe charakteryzuje przenoszenie obciążeń poprzez
układy konstrukcyjne typu dźwigar, słup i stężenia. Wybór materiału konstrukcji hali pomiędzy stalą,
drewnem (w tym drewnem klejonym BSH) oraz żelbetem powoduje szereg implikacji w takich
dziedzinach jak koszt budowy, sposób użytkowania i zagospodarowania hali, czy nawet estetyka.
Ostateczny wybór należy oczywiście do Inwestora, jednak najlepiej jeżeli jest oparty o gruntowną
analizę przeprowadzoną przez specjalistę.
Konstrukcja stalowa
Stal jako materiał konstrukcyjny jest jednym z najbardziej popularnych obecnie wykorzystywanych materiałów. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością pozwalającą osiągnąć niewielkie zużycie w przeliczeniu na jednostkę powierzchni gotowego obiektu, minimalnymi wymiarami elementów konstrukcyjnych. Niestety stal posiada dużą wrażliwość na wysokie temperatury i w warunkach pożarowych bardzo szybko traci wytrzymałość wraz z rozwojem pożaru.
Hala stalowa
Konstrukcja z drewna klejonego BSH
Drewno było jednym z pierwszych materiałów wykorzystywanych w budownictwie. Obecnie jako
elementy konstrukcyjne dużych rozpiętości (tj. dźwigary, ramy, rygle, belki) wykorzystuje się
przede wszystkim drewno klejone wzdłuż lameli. Drewno Jako materiał lity stosuje się na
elementy mniejszych rozpiętości (tj. płatwie, ryglówka). Klejenie drewna pozwala wykonać
elementy o bardzo dużych przekrojach niemożliwych do osiągnięcia w przypadku elementów
litych. Należy również wspomnieć że wbrew ogólnemu pojęciu drewno klejone jest doskonałym
materiałem konstrukcyjnym w przypadku obiektów zagrożonych o podwyższonych wymogach
ppoż. Ostatecznie jest również materiałem wyjątkowo estetycznym.
Konstrukcja z żelbetu
Żelbet (połączenie betonu i stali zbrojeniowej i/lub sprężającej) jest materiałem, a w zasadzie
kompozytem, wykorzystującym specyficzne właściwości obu wymienionych. Beton jest materiałem
posiadającym dużą wytrzymałość na ściskanie, odporność korozyjną i odporność termiczną (w
warunkach pożarowych) oraz charakteryzuje się swobodą kształtowania. Jest jednak również
kruchy i posiada małą wytrzymałość na rozciąganie.
Stal zbrojeniowa (i specyficzna odmiana stali sprężającej) posiada dużą wytrzymałość na
rozciąganie, lecz małą odporność na korozję i wysokie temperatury. Połączenie obu materiałów
pozwala kształtować elementy o dużych wytrzymałościach zarówno na rozciąganie jak i ściskanie
dając możliwość tworzenia skomplikowanych elementów konstrukcyjnych o dużych
rozpiętościach.
